Samodzielna produkcja opału zyskuje na popularności z każdym rokiem. Dla gospodarstw generujących duże ilości odpadów pochodzenia naturalnego takie rozwiązanie jest opłacalne i wygodne. Dzięki prostym w obsłudze maszynom staje się to coraz bardziej przystępne. Własny pellet lub brykiet gwarantują samowystarczalność i niezależność od łańcucha dostaw. Zanim podejmiemy się jednak własnego wytwarzania opału, warto zastanowić się, jakie rozwiązanie będzie dla nas najbardziej optymalne. Przyjrzyjmy się więc dwóm najpopularniejszym maszynom do produkcji opału z biomasy – pelleciarce i brykieciarce.
Pelleciarka i brykieciarka – działanie
Pelleciarka to urządzenie służące do produkcji granulatu w formie walcowatych drobinek o rozmiarach nieprzekraczających 1 cm długości. Surowcem do produkcji pelletu są wszelkiego rodzaju drobne odpady drewniane: wióry, trociny, ścinki czy zrębki. Pellet można produkować także z odpadów rolnych – ścinek słomy lub łupin słonecznika.
Po wprowadzeniu do peleciarki materiału, biomasa zostaje zmielona, co umożliwia kolejny etap produkcji granulatu – wytłaczanie. Wytłaczanie odbywa się pod wpływem wysokiego ciśnienia i temperatury panującej we wnętrzu urządzenia. Dzięki temu nie jest konieczne stosowanie zewnętrznego spoiwa, co przekłada się na zmniejszenie emisji szkodliwych substancji podczas spalania. Następnie, wciąż ciepły pellet, za pomocą specjalnej matrycy, formowany jest w cylindryczne granulki – swój docelowy kształt. Po schłodzeniu granulki są gotowe do użycia.
Aby poznać więcej szczegółów dotyczących produkcji pelletu sprawdź nasz inny artykuł.
Brykieciarka to maszyna działająca pod wieloma względami podobnie do pelleciarki. Jak jednak sama nazwa wskazuje, produktem końcowym jej pracy jest brykiet – paliwo stałe, powszechnie występujące w formie zbitych bloczków o różnych rozmiarach – najczęściej gabarytów standardowej cegłówki. Podobnie jak w przypadku pelletu, surowcem do produkcji brykietu mogą być wszelkiego rodzaju odpady drewniane, a także gałęzie, chrust i liście. Brykiet można produkować także z odpadów przemysłu rolnego. Do brykieciarki można wprowadzić nawet wysuszone resztki owoców i warzyw oraz zielone części roślin, które są nieprzydatne w przetwórstwie. Bazą dla brykietu może być większość odpadów pochodzenia naturalnego. Istotne jest jednak, aby przed poddaniem procesowi brykietowania były częściowo wysuszone, a ich wilgotność nie przekraczała 15 procent.
Produkcja brykietu zaczyna się od wprowadzenia do urządzenia materiału, który następnie zostaje dokładnie zmielony – do tego momentu proces jest bliźniaczy produkcji pelletu. Następnym etapem jest wytłaczanie. Miał zostaje poddany działaniu wysokiego ciśnienia bez uprzedniego podgrzania. To różni procesy produkcyjne pelletu i brykietu.
W kolejnych etapach pracy brykieciarki sprasowana biomasa zostaje wytłoczona w formę prostopadłościanu. Dokładny kształt i wymiary gotowego brykietu zależą od modelu brykieciarki. Produktem końcowym całego procesu są bloczki paliwa o dużej gęstości.
Pellet i brykiet – podobieństwa i różnice
Zarówno pellet, jak i brykiet to dobra alternatywa dla paliw kopalnych. Oba te materiały sprawdzą się zarówno w domowych, jak i większych instalacjach cieplnych. Mają jednak nieco inne obszary zastosowań.
Dzięki granulowanej formie, pellet lepiej sprawdza się w automatycznych systemach grzewczych. Dzięki odpowiednio skonfigurowanemu mechanizmowi ślimakowemu wprowadzającemu pellet do palnika, cały proces spalania może być zautomatyzowany. Z tego powodu pellet najlepiej sprawdzi się w nowoczesnych piecach i kotłach na pellet, które są zaprojektowane do efektywnego użytkowania tego paliwa.
Na tle specjalistycznego pelletu, brykiet wydaje się być czymś w rodzaju zamiennika paliw tradycyjnych. Jego spalanie nie musi odbywać się w specjalnie przystosowanych do tego celu kotłach. Przez to brykiet jest paliwem uniwersalnym i łatwym w użytkowaniu. Ze względu na swoje gabaryty wymaga raczej ręcznego załadunku do pieca. Brykiet sprawdzi się w różnych rodzajach pieców, a nawet w domowym kominku, jako alternatywa dla dymiącego drewna. Łatwość użytkowania brykietu jest jednak okupiona na ogół mniejszą od pelletu wartością opałową. Energetyczność pelletu drzewnego szacuje się na 17-20 MJ/kg, podczas gdy wskaźnik ten dla brykietu z odpadów rolnych wynosi 14-17 MJ/kg.
Co wybrać?
Decydując się na zakup urządzenia do produkcji własnego opału, warto wziąć pod uwagę specyfikę naszego gospodarstwa. Brykieciarka wydaje się bardziej wszechstronnym rozwiązaniem, zarówno na etapie wytwarzania, jak i spalania produkowanego paliwa.
Z kolei pelleciarka to bardziej specjalistyczne urządzenie, które produkuje doskonale zbilansowane paliwo. W kwestii komfortu użytkowania pellet pozostaje bezkonkurencyjny, zwłaszcza w nowoczesnych piecach z automatycznym podawaniem. Wybór między tymi urządzeniami powinien zależeć od indywidualnych potrzeb i preferencji.
