Kiszonka z kukurydzy jest podstawową paszą objętościową stosowaną w żywieniu krów mlecznych i bydła opasowego. Technologia uprawy kukurydzy na kiszonkę znacząco różni się od technologii uprawy kukurydzy przeznaczonej na ziarno. Jak więc wygląda uprawa kukurydzy na kiszonkę?
Jak wybrać najlepszą odmianę kukurydzy na kiszonkę?
Wybór odpowiedniej odmiany kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę jest jednym z elementów, które wpływają na sukces uprawy w postaci wysokich plonów wyróżniających się doskonałą jakością. Dobrej jakości kiszonka z kukurydzy powinna zapewniać zwierzętom hodowlanym optymalną ilość składników pokarmowych. Przy wyborze odmiany kukurydzy na kiszonkę uwagę należy zwrócić na:
- wymagania stanowiskowe,
- zawartość skrobi,
- strawność włókna i całych roślin.
Warto więc wybierać takie odmiany, które są bogate w energię, a przy tym stanowią cenne źródło skrobi, włókna i innych składników pokarmowych, które są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju bydła, a przy tym wpływają korzystnie na jego wydajność.
Uprawa kukurydzy na kiszonkę – wymagania glebowe
Kukurydza na kiszonkę wymagania glebowe ma mniejsze w porównaniu do innych gatunków zbóż. Rośliny kukurydzy wymagają stanowisk zasobnych w składniki pokarmowe, które posiadają uregulowane stosunki powietrzno-wodne, jednak odpowiednio dobrane odmiany kukurydzy dobrze poradzą sobie również na słabszych stanowiskach. Kukurydza kiszonkowa, ale i ziarnowa, nie najlepiej udaje się na glebach ciężkich i podmokłych. Jest to między innymi efekt powolnego nagrzewania się gleb na takich stanowiskach, co utrudnia siew w optymalnym terminie i zaburza początkowe fazy rozwojowe.
Do uprawy kukurydzy najlepsze są stanowiska o pH mieszczącym się w zakresie od 6,0 do 7,0. Im gleba pod uprawę kukurydzy będzie cięższa, tym wyższy powinien być jej odczyn.
Kukurydza na kiszonkę – jak wygląda siew?
Optymalny termin siewu kukurydzy na kiszonkę przypada na okres od trzeciej dekady kwietnia do drugiej dekady maja. Przy siewie kukurydzy uwzględnić należy również elementy takie jak:
- wczesność i rodzaj odmiany,
- warunki pogodowe,
- temperaturę podłoża.
Jeśli chodzi o siew kukurydzy na kiszonkę, ważna jest również jego głębokość, która różni się w zależności od rodzaju gleby. Głębokość siewu kukurydzy powinna wynosić 4-5 cm na glebach ciężkich oraz 5-6 cm na glebach lekkich.
Nawożenie kukurydzy na kiszonkę
Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym w uprawie kukurydzy na kiszonkę jest racjonalne nawożenie, które powinna poprzeć wcześniejsza analiza laboratoryjna gleby. Składniki pokarmowe kukurydzy należy dostarczać zarówno w formie mineralnej, jak i naturalnej. Nawożenie kukurydzy na kiszonkę azotem powinno odbywać się w dwóch dawkach – 50-70% azotu stosuje się przedsiewnie, a pozostałą dawkę – pogłównie. To rozwiązanie korzystne ze względu na zapotrzebowanie kukurydzy na azot w późniejszych fazach rozwojowych (np. przed kwitnieniem). Podzielenie dawki azotu jest szczególnie rekomendowane na słabszych piaszczystych stanowiskach. Z tego samego względu warto sieć po azot w formach długo działających. Fosfor i potas na glebach ciężkich powinien być zastosowany jesienią, natomiast na stanowiskach lekkich – przedsiewnie, podobnie jak azot. Stosowanie nawozów naturalnych zwiększa zasobność podłoża w składniki pokarmowe, poza tym zwiększa zdolność gleby do magazynowania wody.
Jak wygląda proces przygotowania kukurydzy na kiszonkę?
Wartość paszowa kukurydzy skupia się przede wszystkim w kolbach. Zbiór kukurydzy na kiszonkę rozpoczyna się zwykle przy zawartości suchej masy w przedziale 30-35%. Kukurydzę kisi się w specjalnych silosach lub w foliach, co ma zapewnić warunki beztlenowe niezbędne do prawidłowego rozwoju bakterii fermentacji kwasu mlekowego. Folia do kiszonki powinna być w odpowiedni sposób dociążona.
